NaruSasu - Droubble I

Droga Dito,

Poniżej masz odpowiedź na temat tego, co ja uważam za najlepsze :D

******************************************************************************************************************

– Draniu, nie śpiesz się tak – jęknął Uzumaki, wtulając twarz w szyję siedzącego obok towarzysza.

– Młotku, nie bądź takim tchórzem – parsknął. Był już tak bardzo podniecony, że nawet gdyby chciał, nie potrafił się powstrzymać. 

Naruto nie wiedział, jak przekonać swojego chłopaka, aby tym razem nieco przystopował. Czuł, że nadal nie jest gotowy, aby pójść na całość, przynajmniej nie w tej chwili. Potrzebował co najmniej kilku minut, aby przygotować się do tego psychicznie. I, chociaż dłoń Uchihy nie zamknęła się jeszcze na delikatnej skórze, obawiał się momentu, w którym do tego dojdzie. Dlatego uczepił się kurczowo jego ramienia, aby uniemożliwić mu jakikolwiek ruch ręką.

– Puszczaj! – zażądał stanowczo Sasuke.

– Nie ma mowy – szepnął drżącym głosem.

– Przyrzekam ci, że będę ostrożny – obiecał, nie starając się nawet ukryć swojego poirytowania.

– Zawsze tak mówisz, a potem walisz na całego – sarknął Naruto.

– W takim razie, zamieńmy się – zaproponował brunet z przebiegłym uśmiechem.

– Możemy? – spytał z niedowierzaniem.

– Pomarz sobie! Nie oddam w twoje niedoświadczone rączki, mojego najcenniejszego skarbu! – oznajmił kategorycznie.

– Mówiłeś, że to ja jestem dla ciebie najważniejszy! – oburzył się blondyn.

– To było zanim dostałem od ojca Bugatti Veyrona! – burknął, wyrywając się z uścisku Uzumakiego, chwycił w końcu za skórzaną gałkę skrzyni biegów i wciskając jedynkę, dodał gazu.